EĞİTİMCİ - ŞAİR : FEVZİ ÖZDEMİR

BİZE NE OLDU

İnsan, aynı insan; insanlığımız bozuldu

Dünya, aynı dünya; eski halimiz bozuldu

Beden, aynı beden; giysilerimiz bozuldu

Bütün bunlar nedendir; acep bize ne oldu?

Ömre yıllar ekledik, kıymeti bilemedik

Adam olduk, adam kalmayı beceremedik

Sevgiyi öğrendik, sevmeyi öğrenemedik

Bütün bunlar nedendir; acep bize ne oldu?

Malımız, mülkümüz çoğaldı; huzur azaldı

Konforumuz arttıkça;  stresimiz çoğaldı

Yiyecekler çoğaldı; sağlığımız bozuldu

Bütün bunlar nedendir; acep bize ne oldu?

Güzel evlerimiz, bizlere yuva olmadı...

Varlıklı olmamız, kalplere huzur koymadı

Midemiz tıka basa doldu; gözler doymadı

Bütün bunlar nedendir; acep bize ne oldu?

Her şeye sahip oluyor; çok az gülüyoruz

Daha çok  konuşuyor; daha az dinliyoruz

Çok şeyler düşünüyor; daha az biliyoruz

Bütün bunlar nedendir; acep bize ne oldu?

Dünya alem dolaştık, komşuya gidemedik

Atomu, çözdük; önyargıları, silemedik...

Göklere ulaştık; bir gönüle giremedik...

Bütün bunlar nedendir; acep bize ne oldu?

Dünyayı, ihya ettik; ahiret, unutuldu...

Hayvanı sevdik, büyüğe hürmet unutuldu

Ekrana daldık, evde muhabbet unutuldu

Bütün bunlar nedendir; acep bize ne oldu?

Sahte sevgililer, sanal aleme taşındı...

Hayatında fırtına koparan, genç yaşındı

Mutlu yaşamak dururken sadakat aşındı

Bütün bunlar nedendir; acep bize ne oldu?

Balayı gibi geçerken hem nice geziler

Pamuk ipliğine bağlı, sahte ilişkiler...

Sevgisi tükenmiş o sözde seven gönüller

Bütün bunlar nedendir; acep bize ne oldu?

Saray gibi ev var, içinde huzur olmadı

Evlere çifte maaş girdi,  çiftler boşandı

Vitrinler hep  dolup taştı, gönüller boşaldı

Bütün bunlar nedendir; acep bize ne oldu?

Konuşan çok olur; kelam dilimiz buzuldu

Aile, kutsaldır; bakış çizgimiz bozuldu...

Değerler nerede; saygı-sevgimiz bozuldu

Bütün bunlar nedendir; acep bize ne oldu?

                                   Fevzi ÖZDEMİR