EĞİTİMCİ - ŞAİR - YAZAR : SÜNDÜS ARSLAN AKÇA

 

 BOŞ SANDALYE

 

bayram sabahına uyanan bahar

 

giymiş en güzel elbiselerini 

 

sürünüp en güzel esintisini

 

kondurmuş saçlarına

 

rengarenk çiçekleri, kuşları, börtü böceği…

 

en güzel elbisemi giymek isterdim

 

en güzel heyecanıma bürünüp

 

kelebekler uçuşsun diye yüreğimde

 

 salınmak isterdim çicekli elbisemle

 

 bu bayram sabahı  ben de

 

 

bütün hüzünleri rafa kaldırıp

 

takıp takıştırıp en güzel gülüşümü

 

ufkumu kapayan dağları aşıp

 

gelseydim uçar gibi 

 

bayramlar bayram olsaydı 

 

 

 

balkonda  boş sandalye

 

sıvası dökülmüş duvar

 

dalında kurumuş çiçek, 

 

kaç kere öleceğim 

 

kaç kere kavlayacak kimbilir

 

daha kaç acı biçilecek ruhuma

 

 

 

arıyorum kendimi

 

herkes bana bigâne

 

sokaklar bana ağyar

 

emektarlar nerede şimdi

 

âh yine kanatlı kapılarda efkâr

 

 

sokak lambasının hafızasından

 

alıyorum özlemlerimi

 

duygularım salkım saçak

 

evin direğine yaslanma arzusu

 

ve sağanak yağmur

 

istila ediyor gözlerimi

 

 

 

yeller esmiş

 

eli öpülesilerin yerinde

 

sofrada birkaç kaşık eksilmiş 

 

gün gün kaybediyorum izlerimi

 

 

İn cin top oynuyor 

 

 kahkahaların donduğu

 

yorgun evlerde

 

 

taşınmış nem varsa

 

bir sokak ötesine

 

yeni evler kurmuşlar sil baştan

 

zambaklar gövermiş damlarında

 

dua bekler olmuşlar

 

sükuttan libaslar giyip

 

 

bu bayram sabahı

 

 tadı tuzu kaçmış sofranın

 

lokmalar düğüm düğüm

 

çocuk yanıma kara çalınmış sanki

 

suskunum bir  mezar kadar

 

 

gelse neyime

sılaya bayram…