HALK ŞAİRİ : AHMET DEMİR

MARAŞ DEPREMİ DESTANI

Yanıyor yüreğim naçar halimle

Neyleyim zelzele denen zalimle

Tutulmuş dizlerim kırık belimle

Enkazlara bakıp bakıp ağladım

Kurban olam bilen var mı acımı

Kaybettim yar ana baba bacımı

Deprem bırakmadı tek ağacımı

Çok ağıtlar yakıp yakıp ağladım

Diyarbakır öksüz Malatya yetim

Adana’da Yasin Hatay’da hatim

Kilis’te okutmaktı bu yıl niyetim

Sineye dert takıp takıp ağladım

Kaldı boğazımda ekmekle aşım

Nasıl uyurum ki ağlar Maraş’ım

Asla dinmeyecek akan gözyaşım

Yaşlarımı döküp döküp ağladım

Uyan Adıyaman Antep yanıyor

Geçmemiş Elazığ yaran kanıyor

Osmaniye suskun Urfa donuyor

Bu dişlerim sıkıp sıkıp ağladım

Türkiye tek yürek gitti canımız

On şehir virane dondu kanımız

Etrafımızda söndü her yanımız

Ah ile vah çekip çekip ağladım

Bakın Anadolu’m düştü ne hale

Ahmet duygulanıp getirdin dile

Binler kayıp var ağlaman nafile

Dudağımı büküp büküp ağlarım

Ahmet DEMİR