ŞAİR : İSMAİL HAKKI BURAN

EY BİÇARE

Ey Biçare kendini ne sanarsın

Ateş düşmüş can evine yanarsın

Zannedersin kendin yaran sararsın

Yaranı saracak derman nerede.

Bir dokunan işitir senden bin ah

Tövbe eder yine işlersin günah

Önce vezir olsan,sonra padişah

Tellal bağırtacak ferman nerede.

Kulağın tıkadın figan,feryada

Bihaber yaşadın sen bu dünyada

Yolculuk göründü gayrı deryada

Demir atılacak liman nerede.

Bedende eziyet etme bu cana

Büyüdü yaş,günah katlandı ona

Bugün,yarın derken gelindi sona

Tedarik görecek zaman nerede.

Can bedeni terk ederken aheste

O kalp kuş misali çarpar kafeste

Bir şey yapmak istersin son nefeste

Acele edecek aman nerede.

Ayrılmak var sevdiğinden,eşinden

Ana,Baba bacı ve kardeşinden

O dehşetli cehennem ateşinden

Seni koruyacak iman nerede...